Grecja leży w południowo - wschodniej Europie na Półwyspie Bałkańskim i otaczających go wodach na morzu Egejskim i Jońskim.

Okres powstania Grecji

Pierwsze plemiona mówiące językiem greckim przybyły z północy, znad Dunaju, na początku II tysiąclecia i stopniowo przenikały na obszary Grecji. Proces ten zakończył się dopiero pod koniec XII wieku p.n.e. i od tego momentu możemy mówić o początkach państwowości greckiej.

Poczucie wspólnoty u Greków zrodziło się w okresie tzw. Wielkiej Kolonizacji, tj. w VIII - VI w. p.n.e., kiedy mieszkańcy zetknęli się z ludami o odmiennej kulturze. Jej najbardziej widocznym dowodem było przyjęcie wspólnej nazwy dla kraju i jego mieszkańców, Hellady i Hellenów, utwierdzonej w czasie wojen z Persami.

Ustrój społeczny

Starożytna Grecja to kraj o ustroju demokratycznym ( gr. demos- lud i kratos - władza, czyli ludowładztwo ). Najważniejsze decyzje podejmowano na Zgromadzeniu Ludowym. W zasadzie na zebraniach każdy obywatel mógł się wypowiadać osobiście, w praktyce głos zabierali tylko doświadczeni politycy i wyszkoleni mówcy. Wobec polityka, który wydawał się niebezpieczny dla ustroju, stosowano tzw. "sąd skorupkowy". Miało to na celu zapobieganie ewentualnym zamachom na ustrój demokratyczny. Najważniejszym organem władzy ludowej było Zgromadzenie Ludowe, czyli ekklesia, zwoływane co 9 dni. Organem stale urzędującym była Rada, czyli bule, składająca się z 500 członków. Rada była głównym organem zarządu państwa. Do jej zadań należało m. in.:
- wydzierżawianie robót publicznych
- kontrolowanie dochodów i wydatków państwa
- czuwanie nad budową okrętów i wyposażeniem wojska
- wprowadzanie w życie uchwał Zgromadzenia Ludowego

Urzędy w państwie były obsadzane w drodze wyborów, a urzędnicy podczas wykonywania funkcji nosił mirtowy wieniec na głowie.

Ateny realizowały ponadto postulaty demokracji kulturalnej, tzn. upowszechniano dla wszystkich obywateli sztuki plastyczne, muzyczne i teatralne. Państwo dawało swoim mieszkańcom możliwość obejrzenia spektaklu, czy wysłuchania koncertu.

Państwo ateńskie reprezentuje najbardziej typową dla starożytności i najpełniej zrealizowaną formę ustroju demokratycznego.

Zajęcia ludności

Położenie geograficzne Grecji sprzyjało rozwojowi rybołówstwa i handlu morskiego. Starożytni Grecy byli świetnymi żeglarzami, jednak z powodu braku przyrządów nawigacyjnych żeglowano przeważnie wzdłuż wybrzeży i tylko w ciągu dnia. Morze Śródziemne było ważnym szlakiem komunikacyjnym, a wyprawy morskie dostarczały olbrzymiej ilości pożywienia.

Grecja to kraj górzysty, dlatego niewiele ziemi nadaje się pod uprawę. Rolnictwo rozwijało się tylko w dolinach rzek. Uprawiano: zboża, kapustę, soczewicę, czosnek, cebulę, melony i dynie. Bogatsi rolnicy uprawiali winną latorośl i oliwki. Niższe partie gór porośnięte roślinnością służyły jako pastwiska dla kóz, owiec i bydła.

W górach wydobywano też surowce mineralne np. żelazo, ołów, srebro, z których wyrabiano różne przedmioty. Greccy rzemieślnicy słynęli także z produkcji ceramicznych waz ozdabianych motywami z mitologii i życia codziennego.